In het boek ‘Mijn woestijn’ wordt het levensverhaal verteld van Waris Dirie, een Somalisch nomade die later een carrière uitbouwt als topmodel.
Haar leven als jonge vrouw in Somalië was bikkelhard. De dieren kwamen steeds op de eerste plaats en ze wist niet wat de toekomst haar ging brengen, water of geen water. Toen Waris 4 jaar was, werd ze, zoals alle jonge meisjes en vrouwen in Somalië, besneden. Deze uiterst pijnlijke ervaring heeft een blijvende invloed op haar leven gehad. Ze moest ondraaglijke pijnen doorstaan en werd voor de rest van haar leven verminkt. Zij noemde zichzelf soms zelfs gehandicapt. Ze besloot weg te vluchten van huis toen haar vader haar wou uithuwelijken aan een oude man. Haar vlucht was hard en lang, tot ze op een dag in Londen terecht kwam. Ze werkte daar voor haar tante en nonkel als dienstmeid. In Londen werd ze dan ook ontdekt als model, maar dit ging niet zonder moeilijkheden. Waris had geen benul van tijd. Zo weigerde ze ook om een horloge te dragen en sprak ze amper enkele woorden Engels. Maar Waris bleef doorzetten en werd een internationaal topmodel. Ze deed opdrachten in New York, Londen, Parijs en Milaan. Op een dag besluit ze om haar moeder, na 15 jaar, weer op te zoeken en vindt ze ook de man van haar leven.
Toen ik in het boek begon te lezen, was ik meteen mee in het verhaal. De eenvoudige en zeer gedetailleerde schrijfstijl zette me aan om verder te lezen in het boek. Ook de chronologie in het boek zorgt ervoor dat het verhaal makkelijk te volgen is. Het onderwerp sprak me natuurlijk ook meteen aan omdat de vrouwenbesnijdenis in Afrika nog steeds een groot probleem is. De schrijfsters (Waris Dirie en Cathleen Miller) van het boek zijn er goed in geslaagd om de vrouwenbesnijdenis zeer uitgebreid en gedetailleerd te verwoorden zonder de lezer te shockeren. Ook de vechtlust en het doorzettingsvermogen van Waris zorgt voor een mooie eenheid in het verhaal. Ze verwoorden dit zonder haar onfeilbaar te doen lijken, want ze wordt regelmatig geconfronteerd met problemen door haar afkomst. De ups en downs wegen tegen elkaar mooi af en zorgen ervoor dat het verhaal niet te zwaar wordt en dat het vlot blijft lezen.
Ik vond het een heel goed boek en heb er erg van genoten. Het boek is echt een aanrader voor iedereen, al is het misschien wel meer een vrouwenboek.
Nathalie Van Hemelrijck